Toertocht Steenhuize : HET VERSLAG !!

Pech en valpartijen ontsieren koninginnetocht of net niet ???? 

Naar jaarlijkse gewoonte zijn de doorzetters opnieuw van de partij voor een ritje door Steenhuize’s mooiste. De afwezigen hadden opnieuw ongelijk!!! Het moet gezegd zijn, de weergoden waren ons uiterst goed gezind. Maar al gauw sloeg pech toe… Steven had er net iemand op gewezen dat zijn materiaal slecht onderhouden was of een luide knal maakt een eind de snelle start. Platt!! Dit euvel was echter snel verholpen want zonder schroom hadden we een lokale fietspomp opgeëist. Opnieuw inklikken, èèèn optrekken… Pafff, opnieuw een knal en plaaat!!!!!! ‘T is niewaar hé, Steven vond het nodig opnieuw lek te vallen na amper 300 m. Met wat hulp opnieuw snel de fiets op en optrekken…. Maar Steven zou Steenhuize niet verlaten met de groep, na amper 500 m sloegen Murphy en z’n wet opnieuw toe. Inpakken en naar huis. “Game over”.

 

Eeen optrekken… De toer werd verder gezet op vrij goed berijdbaar terrein en een beklimming van de Muur bood zich aan. Efkes iets drinken, even op adem komen en via Onkerzele richting Bosberg. Maar éérst gauw even die verraderlijke afdaling nemen. En dat ze verraderlijk is heb ik aan den lijve ondervonden!! Controle kwijt en op niet alledaagse manier afstappen. De kennismaking met de aardkorst was vooral modderig en nat, tot groot jolijt van de concurrentie!!

Eeeen optrekken….  De zijkant van de Bosberg das andere koek. Zwoegen, zweten, trekken en sleuren … is dit eigenlijk wel leuk?? Ja hoor hiervoor doen we het.

 

Via de Gavers loopt het bochtig naar een 2^e bevoorrading. Daar worden we opgewacht door een jonge schone in Isostar-outfit, alvorens aan het slechtst berijdbaar gedeelte te beginnen. In Smeerebbe krijgt Gruute Plateau een mokerslag van jewelste en das meteen het sein om ervoor te gaan. Mario en Dino drijven het tempo flink op en de veer breekt bij de achtervolger(s). De vermoeidheid treedt nu ook bij Yvan en Eddy op want zij slagen er in een knoert van een pijl te missen. ‘t was vroeger toch langs… Jaja, ‘t zal wel!!!

 

Trouw op post staat Steven ons op te wachten met een Jup op de Beverberg. Lachen voor de foto.

 

Pffff  gewoon trekken… Gruute Plateau krijgt vleugels net terwijl ze hem interviewen of is dat  den Turboinjectie die aanslaat??? Terug naar de koplopers…

‘t is weer niet te geloven hé, nog 300 meter en Mario trekt de spurt aan. Om daarop te reageren heb ik geen zin meer …. slappe benen en een 2° plaats zijn ook bloemen hé. Uiteindelijk kunnen we samen onze fiets wat toonbaar maken en dan gauw naar huis douchen.

 Nu moet het snel gaan want bij Patricia wacht warme verse soep met ballekes en brood. Bedankt Patricia en Tanja ‘t was héél lekker. En dààrvoor doen we het. Onverwacht komen nu ook blog reporters opduiken!! Maar of die nu voor ons kwam of die snelle blonde aan den toog zullen we nooit weten….

Sportieve groeten,

Dino